Καψέλλα
Καψέλλα
Η λατινική ονομασία του βοτάνου είναι Capsella bursa-pastoris (Καψέλλα ο ποιμενόσακος). Προφανώς η ονομασία οφείλεται στο γεγονός ότι οι καρδιόσχημοι καρποί του φυτού έμοιαζαν με τα πουγκιά που είχαν κάποτε οι βοσκοί. Στη χώρα μας το συναντούμε με την ονομασία αγριοκαρδαμούρα.
Το βότανο ήταν γνωστό από την Αρχαιότητα και χρησιμοποιήθηκε ευρέως κατά τον Μεσαίωνα.
Φυτρώνει άφθονα παντού. Σε χέρσα εδάφη, αναχώματα κ.α. Είναι ετήσιο φυτό και οι όρθιοι βλαστοί του φτάνουν μέχρι τα 50 εκατοστά ύψος. Τα φύλλα είναι μικρά, γκριζοπράσινα με διάφορα σχήματα. Τα άνθη λευκά και μικρά. Οι καρποί του είναι τριγωνικοί, πλατιοί και εγκολπωμένοι. Ανθίζει από Δεκέμβριο και Ιανουάριο. Σε πολλά μέρη του κόσμου η καψέλλα θεωρείται εδώδιμο λαχανικό.
Για τις θεραπευτικές του ιδιότητες χρησιμοποιείται όλο το φυτό το οποίο περιέχει σαπωνίνες, έλαιο μουστάρδας, φλαβονοειδή, ρητίνη, μονοαμίνες, χολίνη, ακετυλχολίνη, σιτοστερόλη και βιταμίνες Α,Β και C.
Η καψέλλα φημίζεται για τις αιμοστυπτικές της ιδιότητες και την στυπτική της επίδραση στη μήτρα.
Το αφέψημα του βοτάνου είναι αποτελεσματικό φάρμακο εναντίον των μηνορραγιών, της δυσμηνόρροιας και των μητρορραγιών. Χρησιμοποιείται επίσης σε προβλήματα κυστίτιδας, λιθίασης των αγωγών του ουροποιητικού, αιμορραγίας της ουρήθρας, αιμορροΐδες, ρινορραγίες, αιμοπτύσεις και πληγές. Στην Κίνα θεωρούν ότι η γλυκιά της γεύση κάνει καλό στην σπλήνα. Η χρήση του βοτάνου αντενδείκνυται στην θρομβοφλεβίτιδα. Επιπλέον η τυραμίνη που περιέχεται στο φυτό είναι συμπαθομιμητική και προκαλεί άνοδο της πιέσεως του αίματος.
Τέλος το νωπό φυτό σε κατάπλασμα είναι πολύ καλή πρώτη βοήθεια σε πληγές με αιμορραγία.