κρεμμύδι
Κρεμμύδι
Η επιστημονική του ονομασία είναι Allium cepa και στη χώρα μας το συναντάμε με τις ονομασίες Κρόμμυον, Άλλιον το κοινό, Κρομμύδι, Κρεμμύδι, Άλλιο το κρόμμυο.
Το κρεμμύδι είναι ένα από τα πρώτα φυτά που καλλιέργησε ο άνθρωπος.
Το κρεμμύδι ήταν γνωστό στην αρχαία Κίνα και στην αρχαία Αίγυπτο εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια. Ήταν επίσης γνωστό στην αρχαία Ελλάδα σαν αρτυματικό. Αναφορές βρίσκουμε στον Όμηρο, στον Ηρόδοτο, στο Θεόφραστο, στο Διοσκουρίδη. Βρίσκουμε αναφορές ότι οι Αιγύπτιοι έδιναν κρεμμύδια στους εργάτες που δούλευαν στις πυραμίδες, οι Ισραηλίτες τα έτρωγαν όταν βρέθηκαν στην έρημο μετά την έξοδο από την Αίγυπτο και ο Μέγας Αλέξανδρος τα έδινε στους στρατιώτες του.
Αποτελεί και σήμερα όπως και στο παρελθόν, το μυρωδικό με τις πιο πολύπλευρες και πολυάριθμες χρήσεις. Σήμερα καλλιεργούνται διάφορες ποικιλίες κρεμμυδιών. Ως αρχικός τόπος προέλευσης του φυτού πιθανολογείται η κεντρική Ασία. Υπάρχουν ποικιλίες με λευκή, κίτρινη, καφέ και κόκκινη φλούδα. Το ίδιο διαφορετικά είναι και τα μεγέθη των διαφόρων ειδών. Οι μικρότερες ποικιλίες είναι πιο καυτερές από τις μεγάλες.
Το δικό μας κρεμμύδι είναι ένα διετές φυτό , το οποίο μετά την καρποφορία του πρώτου χρόνου δημιουργεί ένα μικρό βολβό για την αποθήκευση των θρεπτικών ουσιών. Ο βολβός αυτός μεγαλώνει κατά το δεύτερο έτος και αναπτύσσει λουλούδια και σπόρους. Τα φυτά αυτής της ποικιλίας δεν αντέχουν στο κρύο και το χειμώνα πρέπει να τοποθετούνται σε απάγκιο και ξηρό μέρος. Ο πολλαπλασιασμός των κρεμμυδιών γίνεται με σπόρους ή με μικρά φυτά. Το ανθεκτικό χειμωνιάτικο κρεμμύδι (A. Fistulosum) προέρχεται από την Άπω Ανατολή και μπορεί να μείνει στο ύπαιθρο όλες τις εποχές. Η γεύση του είναι λιγότερο έντονη. Υπάρχουν και ποικιλίες που βλασταίνουν κάθε χρόνο.
Όλες οι ποικιλίες των κρεμμυδιών περιέχουν αιθέριο έλαιο με αλιξίνη, αλικίνη και θειούχες ενώσεις, το Propanthialoxid που προκαλεί και τα δάκρυα, φυτικές κόλλες, ινουλίνη, μέταλλα (νάτριο, κάλιο, φωσφόρο, σίδηρο), βιταμίνες (Α,Β1, Β2, C), υδατάνθρακες (69%) και πρωτεΐνες. Η ουσία που δίνει το χαρακτηριστικό άρωμα και προκαλεί τα δάκρυα, είναι ένα πτητικό θειώδες έλαιο το οποίο χάνεται περίπου το μισό με το βράσιμο.
Δρα ως βακτηριοκτόνο, αντιφλεγμονώδες, τονώνει τη χολή, χωνευτικό, διουρητικό, καθαρτικό, επουλωτικό. Τα κρεμμύδια βοηθούν σε περιπτώσεις υψηλής αρτηριακής πίεσης, τονώνουν την καρδιά, καταπραΰνουν τον βήχα και περιέχουν πολύ βιταμίνη C.
Όλα τα πικάντικα φαγητά με κρέας, πουλερικά, ψάρι, κυνήγι, δημητριακά, τυρί, χλωροτύρι και οι σούπες, οι σάλτσες και το μυρωδικό ξύδι αποκτούν με το κρεμμύδι μια πιο γεμάτη γεύση. Είναι βασικό συστατικό για την κρεμμυδόσουπα, την κρεμμυδόπιτα και το κρεμμυδόψωμο. Το βάζουμε σε διάφορες σαλάτες και είναι απαραίτητος …σύντροφος του λαγού στο στιφάδο. Όταν βράζουμε τα κρεμμύδια μετά από 5 λεπτά χάνουν περίπου το 27% από το αρχικό ασκορβικό οξύ που περιέχουν. Όταν καθαρίζουμε τα κρεμμύδια σε κρύο νερό τα αιθέρια έλαια που έχει δεν εξατμίζονται και … αποφεύγουμε τα δάκρυα.