Δίανθος

Φυτολλάκα
Είναι ένα βότανο που το συναντούμε συχνά στον τόπο μας. Η επιστημονική του ονομασία είναι Phytolacca Americana (Φυτολάκκα η αμερικανική) και η κοινή του ονομασία είναι Φυτολάκκα ή Μαυροστάφυλο. Η Φυτολλάκα είναι φυτό που εισήγαγαν παλαιότερα από τη Βόρειο Αμερική για τις ράγες του με τις οποίες χρωμάτιζαν το κρασί. Η μέθοδος αυτή σήμερα έχει απαγορευθεί.
Είναι μικρό δέντρο που φτάνει από 1-3 μέτρα. Οι βλαστοί του είναι λείοι και συχνά κοκκινωποί. Τα φύλλα του φτάνουν τα 10-40 εκατοστά, ωοειδή, έμμισχα, με άκρες ελαφρά αναδιπλωμένες. Ταξιανθίες 10-15 εκατοστών, βοτρυόμορφες, με μικρά άνθη 5 χιλιοστών, λευκά και 10 στημόνες. Ράγες μπλε μαύρες, γυμνές γυαλιστερές, στρογγυλές, ελαφρά πεπλατυσμένες. Την συναντούμε στα κεντρικά και Δυτικά του νησιού μας. Τα φύλλα της είναι γνωστά ως «το γλυκό σπανάκι της Μαρτινίκας». Όλα όμως τα μέρη του φυτού είναι λίγο έως πολύ δηλητηριώδη και είναι καλό να αποφεύγουμε να τα τρώμε. Στην Αμερική οι ιθαγενείς την αποκαλούσαν ποκόν και τη χρησιμοποιούσαν με δύο κυρίως τρόπους. Ως εμετικό και εξωτερικά για δερματικές νόσους. Οι ινδιάνοι Ντέλαγουερ τη θεωρούσαν καρδιακό τονωτικό και στην Βιρτζίνια ως ισχυρό καθάρσιο. Ακόμη και σήμερα οι ινδιάνοι Απαλλάχια μασούν τους σπόρους και τις ράγες για την αρθρίτιδα παρά το γεγονός ότι το νωπό φυτό είναι πολύ τοξικό. Αυτός είναι βέβαια και ο λόγός που απαγορεύθηκε στη χώρα μας η χρήση των ραγών του φυτού για το χρωματισμό των κρασιών.
Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιείται η ρίζα την οποία συλλέγουμε στα τέλη του Φθινοπώρου ή την Άνοιξη. Το βότανο περιέχει τριτερπενοειδείς σαπωνίνες, αλκαλοειδείς ρητίνες, φυτολακκικό οξύ, τανίνη και μυρμηκικό οξύ. Δρα ως αντιρευματικό, διεγερτικό, αντικαταρροϊκό, καθαρτικό, εμετικό.
Μπορούμε να την χρησιμοποιήσουμε σε πολλές περιπτώσεις σε συνδυασμό με άλλα βότανα με καλά αποτελέσματα. Θεωρείται ίαμα για τις λοιμώξεις του ανωτέρου αναπνευστικού συστήματος γιατί σταματά την καταρροή και βοηθά τον καθαρισμό των λεμφικών αδένων. . Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για καταρροή, αμυγδαλίτιδα, λαρυγγίτιδα, αδενίτιδα, παρωτίτιδα κ.α.. είναι πολύτιμη για τα λεμφικά προβλήματα που εκδηλώνονται σε άλλα σημεία του σώματος και ιδιαίτερα για τη μαστίτιδα, όπου μπορεί να χρησιμοποιηθεί εσωτερικά ή εξωτερικά ως κατάπλασμα. Είναι ωφέλιμη στους χρόνιους ρευματισμούς. Δεν πρέπει βέβαια να ξεχνάμε ότι θέλει προσοχή στη δόση γιατί αν πάρουμε πολύ δρα ως ισχυρό καθαρτικό και εμετικό. Εξωτερικά σαν λοσιόν ή αλοιφή μπορεί να βοηθήσει για να απαλλάξει το δέρμα από την ψώρα και άλλα παράσιτα.
Για τα λεμφικά προβλήματα συνδυάζεται με το Γάλιο.
Παρασκευάζεται ως αφέψημα. Χρησιμοποιούμε μόνο μικρές ποσότητες από το βότανο. Ρίχνουμε ¼ έως ½ κουταλάκι του γλυκού σε ένα φλιτζάνι νερό και το σιγοβράζουμε για 10-15 λεπτά. Το ρόφημα πίνεται τρεις φορές την ημέρα.
Υπό μορφή βάμματος λαμβάνουμε το πολύ 1 ml (20 σταγόνες) για την οξεία συμφόρηση της λέμφου και λοίμωξη που προκαλείται από μαστίτιδα, αμυγδαλίτιδα, οστρακιά και αδενικό πυρετό.
Καλό είναι για λόγους προφύλαξης να μην έχουμε στον κήπο μας το βότανο αυτό αν έχουμε μικρά παιδιά.