Description

Θούγια

 

Βιότοπος – περιγραφή:

Η λατινική ονομασία του βοτάνου είναι Thuja oridentalis (Θούγια η ανατολική) και ανήκει στην οικογένεια των Κυπαρισσοειδών. Στην ίδια οικογένεια ανήκουν και τα συγγενικά είδη T. occodentalis (Θούγια η δυτική) και T. plicata (Θούγια η πτυχωτή).

Είναι δέντρο χαριτωμένο, αειθαλές, κωνοφόρο, με κωνική κόμη και λεπιδοειδείς βελόνες. Σε αντίθεση με την Θούγια την δυτική που φτάνει τα 20 μέτρα σε ύψος και την Θούγια την πτυχωτή που μπορεί να φτάσει τα 60 μέτρα,, η Θούγια η ανατολική φτάνει τα 10 μέτρα σε ύψος αλλά πολλές φορές δεν ξεπερνά το μέγεθος ενός χαμηλού θάμνου.

 

 

Ιστορικά στοιχεία:

Η καταγωγή της βρίσκεται στην Κίνα και Ιαπωνία και είναι ένα φυτό που έχει ένα εκπληκτικό χρόνο ζωής μια και όπως αναφέρεται ζει 2.500 χρόνια.

Είναι βότανο που χρησιμοποιήθηκε για εκατονταετίες από τους ιθαγενείς της Βόρειας Αμερικής για την καθυστέρηση της περιόδου. Οι σύγχρονες έρευνες απέδειξαν ότι οι ιθαγενείς είχαν εκτιμήσει σωστά, γιατί το βότανο δρα ως διεγερτικό των μαλακών μυών, όπως είναι αυτοί της μήτρας και των βρόγχων.

Παραδοσιακά η θούγια έχει χρησιμοποιηθεί για κρυολογήματα, προβλήματα που εντοπίζονται στην περιοχή του θώρακα όπως πνευμονία και φυματίωση καθώς και για πονόδοντο, πονοκέφαλο, ρευματισμούς, δερματοπάθειες, και γυναικολογικά προβλήματα.

 

Συστατικά-χαρακτήρας:

Η Θούγια περιέχει 1% πτητικό έλαιο που περιλαμβάνει θουγιόνη, φενχόνη, βορνεόλη, λεμονίνη, πινένιο, καμφορά, μυρκίνη, φλαβονοειδές γλυκοσίδιο, γλύσχρασμα και τανίνη.

 

Άνθιση – χρησιμοποιούμενα μέρη – συλλογή:

Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούνται τα νεαρά κλωνάρια του αειθαλούς αυτού κωνοφόρου τα οποία συλλέγονται  όλο το χρόνο, αλλά η καλύτερη εποχή για την συλλογή τους είναι το καλοκαίρι, μια και παρουσιάζουν καλύτερη αποτελεσματικότητα στη χρήση τους.

 

Θεραπευτικές ιδιότητες και ενδείξεις:

Δρα ως αποχρεμπτικό, διεγερτικό των λείων μυών, διουρητικό, στυπτικό και εξομαλυντικό.

Η κύρια δράση του βοτάνου οφείλεται στο διεγερτικό και εξομαλυντικό έλαιο που περιέχει. Για την βρογχική καταρροή η Θούγια συνδυάζει την απόχρεμψη και την διέγερση όλου του οργανισμού. Παράλληλα είναι ευεργετική σε περιπτώσεις που υπάρχει και αδυναμία καρδιάς.

Παρουσιάζει ειδική αντανακλαστική δράση στη μήτρα και βοηθά στην καθυστέρηση της εμμηνορροής, αλλά εξ αιτίας αυτής της δράσης της πρέπει να την αποφεύγουμε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περιπτώσεις ακράτειας ούρων λόγω απώλειας του μυϊκού τόνου.

Είναι χρήσιμο επίσης στη θεραπεία της ψωρίασης και των ρευματισμών.

Εξωτερικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία των ακροχορδώνων (μορφή θηλωματώδους εκβλάστησης του δέρματος διαφόρων ειδών). Έχει αναφερθεί ότι αντιρροπεί  τις νοσογόνους επιδράσεις του εμβολιασμού της ευλογιάς. Έχει έντονη αντιμυκητιακή δράση αν χρησιμοποιηθεί εξωτερικά για την τριχοφυτία και τη στοματική μονιλίαση (μυκητώδη στοματίτιδα).

Το βότανο διαθέτει αντικαρκινικές ιδιότητες και ενδείκνυται ιδιαίτερα για γυναικείους καρκίνους, καλοήθεις (κυρίως ινοαδένωμα του μαστού και ινομύωμα) αλλά και για κακοήθεις (καρκίνος του τραχήλου). Είναι αντιϊκό και καταπολεμά το HVP, που συνδέεται με την εμφάνιση του καρκίνου του τραχήλου.

Για τις πνευμονικές παθήσεις συνδυάζεται με Πολύγαλα, Γαρδένια ή Λαμπέλια.

Χρησιμοποιείται στην ομοιοπαθητική σε άτομα κλειστά, συγκρατημένα και επιφυλακτικά, εγωιστικά, χωρίς ιδιαίτερες συναισθηματικές προσκολλήσεις, με έμμονες ιδέες. Ακόμη χρησιμοποιείται ενάντια σε κονδυλώματα, μυρμηγκιές, ογκίδια όλων των ειδών και γονόρροια.

 

Παρασκευή και δοσολογία:

Παρασκευάζεται ως έγχυμα. Ρίχνουμε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε 1 κουταλιά του τσαγιού ξηρό βότανο και το αφήνουμε 10-15 λεπτά. Σουρώνουμε και πίνουμε τρεις φορές την ημέρα.

Αν χρησιμοποιήσουμε βάμμα τότε λαμβάνουμε 1-2 ml βάμματος τρεις φορές την ημέρα.

 

Προφυλάξεις:

Η θουγιόνη, το βασικό συστατικό του αιθέριου ελαίου, είναι τοξική σε οποιαδήποτε ποσότητα. Μπορεί να αυξήσει τη ροή του αίματος και να προκαλέσει βλάβες στο νευρικό σύστημα. Για τον λόγο αυτό το βότανο πρέπει να λαμβάνεται σε μικρές δόσεις και όχι περισσότερο από μία έως δύο εβδομάδες, ανά περίσταση. Πρέπει να αποφεύγουμε την χρήση του βοτάνου, σε περιπτώσεις στις οποίες ο βήχας είναι ξηρός και ερεθιστικός, πράγμα που μπορεί να οφείλεται σε υπερδιέγερση. Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

 

Κουβάτσος Φίλιππος, Κλινικός διαιτολόγος-διατροφολόγος (Απόφοιτος Χαροκοπείου Πανεπιστημίου Αθηνών), Αλλαγιάννη 13, Κορωπί, Τηλ. επικοινωνίας: 2106021750